سفر به کشورهای مختلف می‌تواند مستلزم اخذ مجوزهای گوناگون سفر باشد. به طور معمول، دو دسته اصلی از ویزاها وجود دارد که هر کدام اهداف مشخصی دارند: ویزا برای مهاجرت و ویزای غیر مهاجرتی. ویزای غیر مهاجرتی را می‌توان برای سفرهای توریستی، تحصیل در خارج از کشور یا ترتیبات کاری موقت یا همان ویزای کار دریافت کرد.
از سوی دیگر، ویزای مهاجرتی برای افرادی است که می‌خواهند برای مدت طولانی در یک کشور خارجی اقامت داشته باشند و امکان درخواست اقامت دائم و اشتغال را به همراه دارد.
تمدید ویزای مهاجرتی هر دو سال یکبار ضروری است. در همین حال، مجوز کار ممکن است به افرادی اعطا شود که می‌خواهند برای یک شرکت خاص در داخل کشوری کار کنند، اما نسبت به ویزای مهاجرتی مدت کوتاه تری دارد. دارندگان مجوز کار موظفند مدارک خود را قبل از انقضا تمدید کنند تا از هرگونه تبعات قانونی جلوگیری شود.
ویزای کار چیست؟
برای پاسخ به این سوال که «ویزای کار چیست» می‌توان گفت:
«ویزای کار یکی از انواع ویزا یا روادید مهاجرت است که به صورت قانونی از جانب سفارت یا کنسولگری کشور مقصد صادر می‌شود و دارنده آن می‌تواند از طریق این ویزا، در کشور صادر کننده ویزا، اقامت و کار کند.»
ویزای کار و کلیات آن
وقتی از مهاجرت کاری صحبت به میان می‌آید، بسیاری از جوانان به دنبال فرصت‌هایی فراتر از کشور خود هستند تا آینده شغلی بهتری رقم بزنند. کشورهایی مانند استرالیا، کانادا و آلمان امروزه جزو اولویت‌های اصلی برای مهاجرت کاری هستند. با این حال، روند اخذ ویزای کار با توجه به شرایط و قوانین خاص هر کشور متفاوت است.
برای دستیابی به ویزا از طریق کار، افراد باید ابتدا شغلی را پیدا کنند که با مهارت‌های آن‌ها مطابقت داشته باشد یا موسسه‌ای را بیابند که نیاز خود را به نیروی کار دارای مهارت‌های مورد نیاز آن‌ها اعلام کرده است. اگر درخواست پذیرفته شد، آن شرکت یا موسسه، باید دعوتنامه کاری ارسال کند. ذکر این نکته ضروری است که آگهی‌های استخدام نیروی کار، اغلب به یک دوره انتظار سه ماهه از جانب متقاضی کار نیاز دارند.
در صورتی که نیروی کار داخلی، برای کار مورد نظر کارفرما در دسترس نباشد، ممکن است نیروی کار خارجی استخدام شود و برای دریافت ویزای کار، باید شرایط سلامت جسمی و روانی ایشان در شرایط عالی باشد. بررسی سوابق نیز انجام می‌شود و افرادی که سابقه کیفری دارند، ممکن است از دریافت ویزای کار منع شوند.
توجه داشته باشید که ویزا از طریق کار، موقت است و در ابتدای امر، اقامت دائم در کشور خارجی را تضمین نمی‌کند. شرایط اخذ ویزای کار با توجه به هر کشور متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، افرادی که به دنبال ویزای کار آلمان و مهاجرت به آلمان هستند، باید کارت آبی داشته و در زمینه‌های فنی یا پزشکی، دارای تخصص باشند.
چند نکته ضروری دیگر در خصوص ویزای کار
در دنیای امروز، سفر و انتخاب روش مهاجرت یک بخش مهم از زندگی محسوب می‌شود و در پاره‌ای موارد و با توجه به هدف شما از انواع مهاجرت، ویزا و مجوزهای کاری، اسناد ضروری برای این اقدامات هستند. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:
ویزا سندی است که توسط دولت یک کشور صادر می‌شود و به یک خارجی اجازه ورود، اجازه اقامت یا خروج از کشور را برای یک دوره مشخص می‌دهد. از سوی دیگر، مجوز کار، یک سند رسمی است که به یک تبعه خارجی اجازه می‌دهد تا به طور قانونی در یک کشور کار کند. مجوز کار توسط دولت کشور محل کار یا توسط کارفرما صادر می‌شود.
انواع مختلفی از ویزاها مانند مهاجرتی، تجاری، دانشجویی و کار وجود دارد. ویزای مهاجرتی، تجاری و دانشجویی مزایا و فرصت‌های بیشتری را نسبت به مجوزهای کاری فراهم می‌کند، اما معمولاً گران‌تر هستند. مجوزهای کار برای مدت کوتاه‌تری صادر می‌شوند و معمولاً رایگان هستند. برخی از شرکت‌ها حتی ممکن است هزینه‌های مربوط به اخذ مجوز کار را نیز پوشش دهند.
هم ویزا و هم مجوز کار، دارای تاریخ انقضا هستند و رعایت این تاریخ برای جلوگیری از حضور غیرقانونی در کشور خارجی ضروری است. هزینه‌های مربوط به اخذ ویزا یا مجوز کار نیز با توجه به کشور و نوع سند می‌تواند متفاوت باشد.
دارندگان ویزای مهاجرت معمولاً واجد شرایط درخواست اخذ شهروندی در کشوری هستند که در آن زندگی می‌کنند، اما این مورد برای دارندگان مجوز کار همیشه صدق نمی‌کند. تحقیق در مورد الزامات و گزینه‌های خاص برای شرایط شهروندی در هر کشور، اتخاذ تصمیم در مورد درخواست ویزا و مجوز کار را آگاهانه‌تر خواهد کرد.
ما توصیه می‌کنیم اگر قصد دارید مهاجرت به اروپا یا سایر نقاط جهان را تجربه کنید حتما از یک وکیل مهاجرت یا وکیل ویزا که دارای تجربه کافی است مشاوره دریافت کنید. انجام قانونی امور مرتبط با انواع اقامت در خارج از کشور نیازمند تجربه عملی است و نباید با آزمون و خطا و بدون کمک از متخصص اقدام شود.
مقایسه ویزا و اجازه کار
ویزا و اجازه کار یا ورک پرمیت دو سند مجزا هستند که برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند:
ویزا سندی است که برای ورود به یک کشور خاص استفاده می‌شود؛ در حالی که مجوز کار یک نامه استخدامی است که توسط کارفرما صادر می‌شود. فرآیند دریافت این اسناد با توجه به قوانین مهاجرت و شرایط مهاجرت هر کشور متفاوت است.
مدارک ویزا توسط مقامات مهاجرتی صادر می‌شود. این نوع مدرک، این حق را برای شخص محفوظ می‌دارد که اجازه ورود به کشور خارجی را داشته باشد. از سوی دیگر مجوزهای کار توسط شرکت‌های ملی یا بین المللی صادر می‌شود که برای استخدام متخصصان، کارکنان فنی و سایر کارگران خارج از کشور مناسب است.
کشورهای مختلف دارای انواع مختلفی از ویزا از جمله ویزای مهاجرتی و غیر مهاجرتی هستند. ویزای غیر مهاجرتی، دسته‌هایی مانند ویزا از طریق کار، توریستی یا تحصیلی را شامل می‌شود، در حالی که ویزای مهاجرتی به فرد اجازه می‌دهد مدت طولانی‌تری در کشور خارجی زندگی کند.
دارندگان ویزای مهاجرتی می‌توانند شرایط اقامت قانونی و حق کار دریافت کنند و حتی می‌توانند طبق قوانین کشور برای شهروندی درخواست دهند. با این حال، آن‌ها نیاز به تمدید مدارک خود در هر دو سال دارند. در مقابل، مجوز کار برای شخصی صادر می‌شود که می‌خواهد در آن کشور بماند و در یک شرکت مرتبط کار کند، اما مدت آن کمتر از ویزای مهاجرتی است.
هر کشوری قوانین و مقررات منحصر به فردی برای مدارک ویزا و مجوز کار دارد و عدم رعایت مهلت‌های مذکور در آن، می‌تواند به مشکلات تمدید ویزا منتهی شود. علاوه بر این، برخی از کشورها به دارندگان ویزا، دسترسی محدودی اعطا کرده‌اند و محدودیت‌هایی را برای تردد آن‌ها قائل شده‌اند.
اگرچه مجوزهای کار عموماً بدون هیچ هزینه‌ای برای افراد حرفه‌ای صادر می‌شود، اما اجازه تغییر شغل بدون خروج از کشور و بازگشت با مجوز کار جدید زا نمی‌دهند. برخی از شرکت‌های چندملیتی، کارمندان خود را با پرداخت هزینه‌های ویزا، بلیط و غیره یاری می‌کنند.
محدوده سنی و ویزا از طریق کار
وقتی صحبت از مهاجرت کاری به میان می‌آید، محدوده سنی نقش مهمی در تعیین شرایط برای کشورهای مختلف دارد. هر کشوری از نظر رده سنی، شرایط خاص خود را دارد، بنابراین آگاهی از شرایط و مدارک مورد نیاز برای مهاجرت کاری به خارج از کشور بسیار مهم است.
به طور کلی، محدوده سنی مهاجرت کاری به طور معمول بین 18 تا 40 سال است. با این حال، با لحاظ هر کشور می‌تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، کشورهایی مانند اتریش و آلمان شرایط سنی زیر 40 سال دارند، در حالی که در استرالیا، محدوده سنی بسیار بیشتر است.
در استرالیا، سن متقاضی یکی از عوامل متعددی است که می‌تواند بر امتیاز مهاجرت کاری او تاثیر بگذارد. برای مهاجرت از طریق کار، فرد باید حداقل ۶۰ یا ۶۵ امتیاز کسب کند. سن یک عامل تعیین کننده در روند امتیازدهی است. با محدوده‌های سنی مختلف امتیازهای متفاوتی را به دست می‌آورند. برای مثال، افراد بین 18 تا 24 سال، 25 امتیاز کسب می‌کنند در حالی که افراد بین 25 تا 32 سال، 30 امتیاز به دست خواهند آورد. رده سنی 33 تا 39 سال نیز 25 امتیاز کسب می‌کند، اما افراد بین 40 تا 44 سال تنها 15 امتیاز خواهند داشت. افراد بالای 44 سال به هیچ وجه امتیازی دریافت نمی‌کنند.
واضح است که محدوده سنی، تأثیر بسزایی بر واجد شرایط بودن ویزای کار دارد. افرادی که در محدوده سنی ایده آل بین 25 تا 32 سال قرار می‌گیرند، اغلب در بهترین موقعیت برای دستیابی به ویزای کاری موفق در هر کشور هستند.
انواع ویزای کاری و ذکر مثال‌هایی از کشورهای مختلف
در اینجا قصد داریم شما را با انواع ویزای کاری هریک از کشورها آشنا کنیم تا شناخت کامل‌تری از اقسام آن به دست بیاورید. در ادامه این مقاله با ما همراه بمانید.
ویزا از طریق کار بر پایه کشور
هر کشوری با توجه به شرایط و ساختار اقتصادی خود، انواع مختلفی از ویزای کار را ارائه می‌دهد. ویزای کاری را می‌توان از طریق ثبت شرکت، ویزای Skilled Worker یا ویزای کاری خاص کشور مانند ویزای کار استرالیا، کانادا یا آلمان دریافت کرد.
ویزای Skilled Worker نوعی ویزای کار بر اساس امتیاز است. این ویزاها بر اساس تخصص افراد برای آن‌ها صادر می‌شود و گاهی اوقات به گرفتن اقامت دائم منتهی خواهد شد. هر کشوری بر اساس پارامترهای مختلف، سیستم رتبه بندی خاص خود را دارد که با توجه به شرایط منحصر به فرد آن کشور تعیین می‌شود.
ویزای کاری استرالیا
استرالیا انواع مختلفی از ویزاهای کاری از جمله ویزای کار موقت از طریق سرمایه گذاری ارائه می‌دهد. مدت اقامت از طریق کار به میزان سرمایه صرف شده بستگی دارد و متقاضی باید زیر 55 سال سن و 500 دلار استرالیا در دو سال، گردش مالی داشته باشد. ویزای کار استرالیا 88 نیز وجود دارد که فرصت‌های کارفرمایی یا خوداشتغالی را ارائه می‌دهد. ویزای کار 186 نیز در اختیار کسانی است که سرمایه لازم را دارند و ویزای کار 189 برای افرادی است که توانایی مالی شخصی دارند و از حمایت دیگران بی‌نیاز هستند.
برای مهاجرت به استرالیا از طریق ویزای کار 187، باید شایستگی خود را در یک زمینه خاص اثبات کنید و یک کارفرمای استرالیایی باید از شما دعوت کند تا برای او کار کنید. این نوع ویزا برای افرادی که سابقه کار قبلی دارند، گزینه مناسبی است.
ویزای کاری انگلستان
برای کار در انگلستان یکی از گزینه‌های پرطرفدار، اخذ ویزا از طریق ثبت شرکت است که حداقل 75 امتیاز برای توانایی مالی و 20 امتیاز برای سایر فاکتورها مانند تسلط به زبان انگلیسی، تخصص و غیره لازم است و در نهایت به اقامت ثبت شرکت منتهی خواهد شد. در این نوع ویزا به عنوان یک نوع ویزای کارآفرینی، کارآفرین می‌تواند از طریق شرکت خود چندین نفر را استخدام کند. پس از پنج سال اقامت موقت، این ویزا به اقامت دائم تبدیل می‌شود و اقامت کارآفرینی به بهترین نقطه خود خواهد رسید.
ویزای کاری چین برای مهاجران
مهاجرت به چین برای افراد جویای کار می‌تواند یک فرآیند آسان باشد. چین برای افرادی که دارای مجوز رسمی استخدام هستند، دعوت نامه کاری ارائه می‌دهد و پس از تایید، متقاضی می‌تواند اقامت دائم را دریافت کند. یکی از رایج ترین مشاغل موجود برای متقاضیان خارجی در چین، آموزش زبان انگلیسی است. متقاضی باید حداقل دو سال سابقه تدریس زبان انگلیسی را داشته باشد تا واجد شرایط این شغل شود.
ویزای کار نیوزیلند برای جویندگان کار
نیوزلند با توجه به جمعیت کم خود برای مهاجرت کاری در زمینه‌های مختلف مانند مهندسی، پزشکی و فناوری اطلاعات، فرصت‌های شغلی فراهم می‌کند. این کشور به دنبال کارگران جوان است و شرایط ورود نسبتاً خوبی در مقایسه با سایر کشورها دارد.
چندین کشور مانند انگلستان، آلمان و نروژ، شرایط سختگیرانه‌ای برای دریافت ویزا از طریق کار دارند. متقاضیان باید مدرکی مبنی بر تجربه کاری ارائه دهند و معیارهای تعیین شده توسط دولت را برآورده کنند. به ویژه آلمان، یک کشور چالش برانگیز است، زیرا شرایط سخت گیرانه‌ای برای تجربه کاری دارد.
اخذ ویزای کاری: رویکردهای موجود برای گرفتن این ویزا
روشهای مختلفی برای تضمین ویزای کار وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
درخواست ویزای کاری از طریق سیستم اکسپرس انتری (Express Entry)
اخذ ویزای کار در کانادا از طریق سیستم اکسپرس انتری، گزینه مناسبی برای کارفرمایانی است که به دنبال نیروی کار ماهر خارجی هستند. اداره مهاجرت کانادا، استانداردهای خاصی را برای اطمینان از اینکه استخدام کارگران خارجی تاثیر منفی بر شرایط کاری شهروندان کانادایی ندارد، تعیین کرده است.
ویزای کاری Skilled Worker
اخذ ویزای Skilled Worker در کانادا مستلزم رعایت معیارهای خاصی از جمله سن، مدارک تحصیلی، مهارت زبان و تجربه مرتبط در زمینه مورد نظر است. داوطلبانی که حداقل امتیاز لازم را کسب کنند، وارد صف انتخاب می‌شوند و بهترین افراد با بالاترین امتیاز برای شغل مورد نظر انتخاب خواهند شد.
ویزای پیشنهاد کار (جاب آفر)
اگر مایل به ورود به کانادا یا اروپا از طریق پیشنهاد شغلی هستید، ابتدا باید با شرایط کاری کارگران خارجی آشنا شوید. کارفرمایان کانادایی که به دنبال استخدام افراد غیرکانادایی هستند، ابتدا باید نشان دهند که نتوانسته‌اند یک نیروی کار کانادایی مناسب برای این کار پیدا کنند. این شرط باعث می‌شود که ابتدا دارندگان مجوز کار قانونی، شهروندان کانادایی و ساکنان دائمی تشویق شوند که برای کار مورد نظر کارفرما، درخواست دهند.
آیا برای دریافت ویزای کاری واجد شرایط هستم؟
مراحل اخذ ویزای کار در کشورهای مختلف متفاوت است، اما شرایط کلی وجود دارد که متقاضیان باید از آن برخوردار باشند. این شرایط شامل موارد زیر است:
دعوت نامه از طرف کارفرمایان: برای دریافت ویزای کار، بسیاری از کشورها به دعوت نامه از یک شرکت یا کارفرما نیاز دارند. دعوت نامه باید شامل اطلاعات کارفرما، موقعیت شغلی، حقوق، مدت کار و آدرس باشد. اعتبار دعوت نامه ممکن است با توجه به کشور مقصد به تایید یک سازمان خاص نیاز داشته باشد.
الزامات زبان و تجربه مربوطه: اغلب تسلط به زبان کشور مقصد برای ویزای کاری الزامی است و ممکن خواهد بود که نیاز به ارائه مدارک زبان باشد. تجربه کاری یا رشته تحصیلی مرتبط نیز برای اخذ ویزا از طریق کار در بسیاری از کشورها اهمیت دارد.
تاریخ اعتبار: متقاضیان ویزای کار باید پس از اتمام اعتبار ویزای خود، کشور مقصد را ترک کنند. برخی از کشورها ممکن است پس از انقضای ویزا، اجازه درخواست اقامت را بدهند، اما به طور کلی باید پس از انقضای ویزا، کشور را ترک کنید.
دریافت مجوز کار در کشورهای مختلف
نیروی کار خارجی یکی از جاذبه‌های اصلی برای بسیاری از کشورهای پیشرفته است. ویزا از طریق کار در هر کشور شرایط و الزامات خاص خود را نیاز دارد. در ادامه، به روند اخذ مجوز کار و ویزا در کشورهای مختلف خواهیم پرداخت. با «تازحل» همراه باشید.
برنامه بلو کارت (اتحادیه اروپا)
در سال 1999، کمیسیون اروپا برنامه‌ای را برای رسیدگی به فرآیندهای مختلف کشورهای اتحادیه اروپا با هدف اعطای مجوز کار به اتباع غیر عضو اتحادیه آغاز کرد. این امر به ایجاد برنامه Blue Card در سال 2007 منجر شد که مشابه برنامه گرین کارت ایالات متحده است. این برنامه به مهاجران اجازه می‌دهد تا به مدت دو سال در یک کشور از اتحادیه اروپا کار و سپس به کشور دیگری در اتحادیه اروپا نقل مکان کنند. برنامه Blue Card جایگزین سایر مجوزهای کار در اتحادیه اروپا می‌شود.
مجوز برای کار در فرانسه
اخذ مجوز کار در فرانسه می‌تواند یک پروسه طولانی باشد، زیرا متقاضیان (کارفرمایان) باید ثابت کنند که هیچ متقاضی کاری در فرانسه، واجد شرایط این موقعیت کاری نیست.
مجوزهای کار در روسیه
بر اساس گزارش سرویس مهاجرت فدرال روسیه، در حال حاضر پنج میلیون تبعه خارجی در روسیه کار می‌کنند. برای کار در روسیه، اتباع خارجی باید ویزای کار و اجازه کار داشته باشند. برای شهروندان کشورهای مستقل مشترک المنافع (به جز ترکمنستان و گرجستان) که می‌توانند تا 90 روز اقامت داشته باشند و با یک قرارداد کاری یا قراردادی با ماهیت مدنی، اقامت خود را تا یک سال تمدید کنند، رویه ساده شده است. مجوزهای کار در روسیه بر اساس یک سهمیه مشخص، صادر می‌شود و به دسته‌هایی مانند متخصصان واجد شرایط و متخصصان بسیار ماهر، با شرایط و صلاحیت‌های مختلف قابل تقسیم است.
مجوز کار برای خارجی‌ها در اوکراین
ماده 42 قانون اوکراین در مورد استخدام، شرایط لازم را برای اتباع خارجی با هدف دریافت مجوز کار در اوکراین، ضمن ذکر چند استثنا، بیان کرده است. این استثنائات شامل پناهندگان، اتباع خارجی نیازمند حمایت و کارکنان رسانه‌های خارجی مجاز به کار در اوکراین و غیره خواهد بود. سرویس دولتی استخدام اوکراین مسئول صدور مجوزهای کار است.
مجوز استخدام برای خارجی‌ها در ایالات متحده
اکثر شهروندان بزرگسال ایالات متحده برای کار در این کشور به مجوز کار نیاز ندارند. با این حال، برخی از اتباع بیگانه ممکن است برای کار قانونی نیاز به دریافت مجوز استخدام از اداره امنیت داخلی و خدمات مهاجرت و شهروندی ایالات متحده (USCIS) داشته باشند.
آفریقای جنوبی: سه دسته مجوز کار برای مهاجرت یا کار
در آفریقای جنوبی، سه نوع ویزا از طریق کار یا مجوز وجود دارد:
مجوزهای کار عمومی؛
مجوزهای کاری مهارت‌های حیاتی؛
ویزای انتقال درون شرکتی.
هر کدام از این ویزاها، شرایط خاص خود را دارند. با این حال، به دلیل تغییرات اخیر در قانون مهاجرت آن کشور، گرفتن این مجوزهای کار، از ماه می 2014 دشوارتر شده است.
کانادا: مجوزهای کار بر اساس برنامه کارگران خارجی موقت
مجوزهای کار در کانادا توسط اداره مهاجرت و شهروندی کانادا و بر مبنای برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP) صادر می‌شود. این برنامه دارای چهار جریان است:
کارگران ماهر؛
کارگران با مهارت پایین؛
برنامه کارگران کشاورزی فصلی؛
برنامه مراقبت معیشتی.
نمره آیلتس آکادمیک 6.5 یا بالاتر یا مدرک زبان فرانسه B2 برای واجد شرایط بودن ویزای کار کانادا مورد نیاز است. اکثرا ویزای کار کانادا، برای شغل راننده کامیون و اتوبوسرانی صادر می‌شود. مدت رسیدگی به درخواست ویزای کار کانادا معمولا 1 تا 9 ماه است.
فیلیپین با شرط مجوز استخدام خارجی یا مجوز کار ویژه
خارجی‌هایی که مایل به کار در فیلیپین برای بیش از شش ماه هستند، باید مجوز اشتغال بیگانه (AEP) را از وزارت کار و اشتغال دریافت کنند. برای افرادی که قصد دارند کمتر از شش ماه در این کشور کار کنند، مجوز کار ویژه (SWP) صادر شده توسط اداره مهاجرت، مورد نیاز است.
استرالیا: ویزای کاری برای مقاصد مختلف
شهروندان سایر کشورها برای کار در استرالیا به ویزا از طریق کار نیاز دارند. دولت استرالیا انواع مختلفی از ویزاهای کاری را ارائه می‌دهد که هر کدام دارای شرایط و مقررات متفاوتی هستند. برخی از ویزاهای کاری برای زندگی و کار دائمی در استرالیا مناسب است، در حالی که برخی دیگر، برای کار کوتاه مدت قابل استفاده خواهد بود.
ژاپن: ویزا از طریق کار ژاپن برای هر زمینه و تخصص
برای دریافت ویزای کار ژاپن، متقاضی باید دارای مدرک زبان ژاپنی N1، به عنوان بالاترین سطح زبان ژاپنی باشد. یکی از اصلی‌ترین مزیت‌های اخذ ویزای کار ژاپن این است که به متقاضی اجازه می‌دهد در هر زمینه و تخصصی مشغول به کار شود.
تایلند: شرط مجوز کار برای ویزای نوع B
خارجیانی که دارای ویزای B و مایل به کار یا راه اندازی کسب و کار در تایلند هستند، می‌توانند مجوز کار دریافت کنند. صدور مجوز کار در صلاحیت وزارت کار تایلند است و رسیدگی به درخواست شما، 7 روز کاری زمان می‌برد.
کار بدون مجوز در تایلند دارای مجازات‌های کیفری است، اما مجوز کار را می‌توان تنها در یک روز و از طریق «مرکز خدمات یک مرحله ای» برای متقاضیان واجد شرایط دریافت کرد.
محدودیت‌های تبدیل ویزا
هنگامی که به دنبال کار در خارج از کشور هستید، مهم است که انواع مختلف ویزاهای موجود را بشناسید. ویزای کاری برای افرادی صادر می‌شود که قصد مهاجرت به کشور مقصد را برای کار دارند. با این حال، همه ویزاها را نمی‌توان به راحتی به ویزای کار تبدیل کرد و شرایط آن می‌تواند در کشورهای مختلف متفاوت باشد.
در حالی که برخی از کشورها اجازه تبدیل ویزا را می‌دهند، بسیاری از آن‌ها محدودیت‌های سختگیرانه‌ای دارند. به عنوان مثال، در استرالیا نمی‌توان ویزای توریستی را به ویزای کار تبدیل کرد، در حالی که در کانادا، ویزای توریستی کانادا تحت شرایط خاصی قابل تبدیل است. در چنین مواردی، فرد می‌تواند مجوز کار در کانادا را دریافت کند، به شرطی که شرایط لازم را داشته باشد. مهم است که توجه داشته باشید که فرآیند تبدیل، نیازمند رعایت شرایط خاصی است.
ویزای تحصیلی به عنوان مسیری برای ویزای کار
یکی از معدود ویزاهایی که در اکثر کشورها می‌تواند به ویزای کار تبدیل شود، ویزای تحصیلی است. افرادی که دارای ویزای تحصیلی هستند و سابقه کار دارند یا می‌توانند توانایی خود را برای کار در رشته تحصیلی خود ثابت کنند، قادر خواهند بود که پس از اتمام تحصیلات، برای تبدیل ویزا به ویزای کاری اقدام کنند. این گزینه تقریبا در همه کشورها وجود دارد و متقاضیان حتی می‌توانند در حین تحصیل به کار مشغول شوند تا تجربیات مربوطه را کسب کنند.
قبل از جستجوی کار در خارج از کشور، مهم است که در مورد انواع مختلف ویزاها و گزینه‌های تبدیل آن‌ها، تحقیق کنید. در حالی که برخی از ویزاها ممکن است محدودتر باشند، گزینه‌هایی مانند ویزای تحصیلی، مسیر امیدوارکننده‌ای را برای کسب ویزای کاری ارائه می‌دهند.
مدارک مهم برای درخواست ویزای کار
مهاجرت کاری رو به افزایش است و کشورهایی مانند کانادا، آلمان و استرالیا مقاصد محبوبی برای جویندگان کار هستند. اگر قصد دارید برای ویزای کاری اقدام کنید، باید مدارک خاصی را ارائه دهید. در حالی که مدارک مورد نیاز در کشورهای مختلف مشابه است، ممکن است در هر یک از آن‌ها، شرایط خاصی وجود داشته باشد. علاوه بر این، برای واجد شرایط بودن ویزای کار، باید در کشور مقصد یک پیشنهاد شغلی داشته باشید تا احتمال اخذ ویزا افزایش پیدا کند.
در اینجا برخی از اسناد ضروری که باید آن‌ها را آماده کنید بیان شده است:
فرم درخواست کار: شما باید فرم درخواست ویزا (تعیین شده توسط سفارت یا کنسولگری) را تکمیل کنید؛
مدارک شناسایی: باید اصل شناسنامه یا کارت ملی خود و همچنین کپی آن را ارائه دهید؛
پاسپورت: باید گذرنامه معتبر داشته باشید و کپی آن را ارائه دهید؛
دو عکس: باید دو عکس در اندازه پاسپورت معتبر خود ارسال کنید؛
اسناد مالی: شما باید توانایی مالی خود را برای حمایت از خود در طول مهاجرت کاری ثابت کنید. می‌توانید صورت‌حساب‌های بانکی، اظهارنامه‌های مالیاتی یا هر مدرک مرتبط دیگری را نشان دهید؛
گواهی‌های تحصیلی: برای اثبات تخصص یا مهارت‌ها در رشته خود، باید گواهی‌های تحصیلی و ترجمه آن‌ها را ارائه کنید؛
گواهی عدم سوء پیشینه کیفری: شما باید گواهی عدم سوء پیشینه را از پلیس + 10 دریافت کنید؛
سوابق کاری: باید سوابق کاری و ترجمه آن‌ها را ارسال کنید تا تجارب شما نشان داده شود؛
بیمه نامه: لازم است بیمه نامه‌ای داشته باشید که در طول اقامت در کشور مقصد، شما را تحت پوشش قرار دهد؛
مدارک سفر: برای نشان دهنده برنامه‌های سفر خود، باید بلیط هواپیما و مدرک رزرو هتل را ارائه کنید.
شرط مهارت زبان
علاوه بر مدارک فوق، باید به زبان کشور مقصد تسلط کامل داشته باشید. اگر برای یک شغل تخصصی یا با امتیاز بالا درخواست می‌دهید، ممکن است به ارائه مدرک زبان نیاز داشته باشید که مهارت زبان شما را اثبات کند. بنابراین، یادگیری زبان و ارائه مدارک لازم برای افزایش شانس گرفتن ویزای کار، ضروری است.
استراتژی‌های جستجوی کار
برای درخواست ویزای کار باید در کشور مقصد یک پیشنهاد شغلی داشته باشید. بنابراین، برای یافتن فرصت‌های شغلی مناسب، باید در مورد سایت‌های شغلی، روزنامه‌ها و سایر منابع تحقیق کنید. همچنین باید مطمئن شوید که صلاحیت‌ها و مهارت‌های لازم را برای شغلی که درخواست می‌کنید، دارید. علاوه بر این، داشتن سابقه و تجربه کاری خوب می‌تواند شانس شما را برای گرفتن ویزای کار افزایش دهد. در نهایت، شما باید از نظر مالی توانایی حمایت از خود را در طول مهاجرت کاری داشته باشید، زیرا این یک عامل حیاتی در درخواست ویزا است.